PC nostalgie 2: de MSX

De philipsvleugel biedt lekker de ruimte om al die ouwe meuk eens fijn speelklaar op te stellen. AMHD!

Teruggaand in de tijd: voor de PC waren er de homecomputers. Die liepen normaliter op basic en iedere fabrikant had zijn eigen dialect dus je kon niets uitwisselen. Er waren evenzovele kampen met fanatieke gebruikers die hun eigen merk met verve verdedigden, en zelfs tientallen dedicated tijdschriften. De softwareboeren maakten hun programmaatjes ook in vele versies. Elk jaar kwamen er weer betere en mooiere homecomputers uit die in de regel niet downward compatibel waren met hun voorgangers en al helemaal niet met de concurrent. Nogal een verspilling dus, consumenten waren er de dupe van.

Midden jaren 80 kwam een dappere oplossing vanuit japan, de MSX standaard. Een serie homecomputers van verschillende fabrikanten die dezelfde basic (gebaseerd op MS-Basic) en randapparatuur gebruikten. Ook de interne opbouw was gereglementeerd zodat in theorie alles op alles moest werken. Zelfs Philips zat in dit complot (hun eigen P2000 homecomputer was stervende). Dit werkte inderdaad maar twee dingen waren jammer. Ten eerste waren ze te laat (de PCs kwamen er al aan) en ten tweede maakten ze binnen korte tijd toch ook een uitgebreidere standaard MSX2 met o.a. diskette ondersteuning die niet compatibel bleek. Nogal demotiverend voor iedereen die net een MSX1 had gekocht (zoals wij thuis). Bijkomend effect van de standaardisatie was dat vooral de goedkoopste machine (de koreaanse Goldstar) het meest verkocht werd. Ze konden immers allemaal hetzelfde! Alleen Yamaha bouwde wat extra functionaliteit in die in hun wereld (muziek) van pas kwam. De Philipsen werden nog massaal afgezet middels PC-privé acties op kantoren, als goedkoper alternatief voor echte PCs.

Goed, mijn pa kocht dus de Goldstar (als opvolger van zijn ZX81) en ik liftte mee maar miste wel de fantastische basicmogelijkheden van mijn trouwe ZX Spectrum. Maarja, standaard centronics printerpoort, betere cassetteinterface en echt toetsenbord het was met name voor typewerk veel prettiger. En Basicode programmas -uitgezonden op de radio- lieten zich eindelijk ook laden (dat ging doorgaans slecht of helemaal niet in de Sinclairs). Mijn pa ging helemaal loos met dat Basicode, en maakte voortaan al zijn correspondentie op de computer&matrixprinter (een ''Nepson FX80'' van Fujitsu). Wel een kwestie van geduld: Tasword laden = 10 minuten kraken en de brieven moesten dan nog apart worden opgehaald.

Tasword, de uni textverwerker

Op zeker moment werd een Toshiba accessoire in de handel gedumpt (ooit 2000 gulden en nu f380): een los inplugbaar fullsize keyboard met yamaha synthesizerchip en embedded ROM software. Gauw gehaald en voor het gemak uit de kringloopkrant (papieren marktplaatsvoorloper) een 2e hands MSX erbijgekocht (50 piek ofzo) een Canon ditkeer. Meteen ook maar zon speciaal Philips datacassetterecordertje (zelfde route 25 piek) dat werkte een stuk beter dan een audiodeck of zon portable ''superslecht'' prul waar we er al 3 van hadden versleten. Overigens heeft dit ding het gevreesde servo loopwerkje, hij doet het wel maar hoelang nog...

MSX1, keyboard met ROM-inplugmodule, datarecorder en monitor

Instelscherm van de synthesizer, geweldig veel opties.

Machtig mooi spul voor weinig, vergelijkbare yamaha keybords kostten heel wat meer. Je kan zelfs een stuk spelen -evt in gedeelten- en als data opnemen en als code opslaan op cassette zodat je het later perfect opnieuw via de synthesizer kan weergeven. Line out zit op de module maar ik bouwde er een mini 1-chip koptelefoonversterkertje bij in dat is nog wat handiger.

Zoals gezegd MSX1 was snel over maar er is nog heel lang een gebruikersgroep van geweest, fanatieke fans die de PC niet zagen zitten. Om zelf creatief te programmeren (kleur geluid animatie) is dat natuurlijk waar. Maar voor gewone gebruiksprogrammatuur was het eind jaren 80 toch echt afgelopen met de homecomputers. Het einde van een fascinerende hobby!

vervolg - De Commodore 128: comp3.htm

TERUG

(c)gromsound 2012