Oftewel: wie wat bewaart die blijft met de ouwe meuk zitten.
Foto's in verlaagde resolutie vanwege laadtijd beperking, het minste van twee kwaden...
gewijzigd: aug 2019 onderaan
Het begon pas echt op de dag voor mijn 11de verjaardag in 1973. Na lang zeuren van mijn kant had opa in Rotterdam zijn Solex (nieuw gekocht in 1950, al jaaaren buiten gebruik en gestald in de logeerkamer) op transport gezet richting Enschede.
Historisch intermezzo:
1950: Opa en pa met allebei een nieuwe Solex. Opa was een begenadigd knutselaar en bouwde al snel zijn motortje achterop! Volgens pa reed dat erg veel comfortabeler, ook vanwege de verende voorvork en het Norgus zweefzadel. Gelukkig (of misschien niet?) heeft-ie dat later weer hersteld toen ie de motor erafhaalde om er een stevige fiets van te maken. En in die toestand kreeg ik het apparaat. De hemel zij geprezen dat 'ie het motortje bewaard had, alleen de originele uitlaat is verdwenen.
Lux. '51 NL.'59
En zo ging men in 1951 op vakantie naar Luxemburg! Twee volgepakte solexen (ma kreeg er ook een), een legerdump sheltertentje en veel jeugdig enthousiasme (AFZIEN!). Let op de 8-kantige Schiphol rally penning op het vliegwieldeksel, pa was erbij. In 1959 was de gele streep zo te zien verplicht, en zat de grote koplamp weer op de motor, evenals een na-1953 motorlichter. Hetzelfde jaar kocht pa zijn eerste auto (Anglia 105E, nieuw nog wel) en was het afzien over! Zijn Solex werd door een welwillende buurman verpatst rond 1963, en ma's Solex (compleet, origineel en in goede staat) werd door mij op zolder ontdekt in 1972 en vervolgens met spoed afgevoerd via de ijzerboer om 'gevaarlijke situaties' voor de 10-jarige onderzoeker te voorkomen. Protest hielp niet. Ik kon nog net een schroevendraaier achter de Schipholpenning steken (blijkbaar had pa de vliegwielkappen verwisseld toen ie de zijne verkocht) en dat is alles wat er van over is...
Terug in 1973:
S'avonds laat kwam de truck (kennissen van opa, toevallig op doorreis door de Oost) voorrijden en werden de twee stukken (blokje los ernaast) uitgeladen. Na een half uurtje sleutelen weerklonk het motorgeronk (uitlaatje zoekgeraakt door de jaren heen) door de straat. Eindelijk op motorkracht verplaatst worden, wat een belevenis! Opa belde nog op voor de zekerheid 'Heb je alles gevonden, ook de eigenbouw motorlichter?' - ja hoor, intuitief juist aangesloten. Toch dezelfde genen blijkbaar ;-)
Solex 1950 met 'period' accessoire zweefzadel.
Wat een feest die opvolgende maanden. Wel erg koud (winter) maar zelden zo snel mechanische vaardigheden opgedaan. Een antieke Solex is geen kinderspeelgoed, dus allengs ging er wel wat stuk. Onderdelen waren toen al zo goed als op, het werd flink improviseren. Wel alle oude delen bewaard natuurlijk. Naarmate door de jaren heen de technische handigheid steeg werd steeds weer een stukje gerestaureerd of nagemaakt zodat uiteindelijk (1989 inmiddels) het apparaat weer draaide zoals het hoort. Het oorspronkelijk carter was niet meer te redden, dit is vervangen door dat van Solex nummer 3, zie verderop. Het gekke is dat juist deze eerste Solex met zijn 26 inch fietswielen het prettigst rijdt. De motor is ook veel lichter dan de latere types, de fietsoverbrenging is niet zo direct, en de zitpositie is veel meer rechtop dan later. Ik denk dat de wielmaat het bepalende element is, de latere snorsolex met 16 inch wieltjes stuurt echt puur beroerd.
Evolutie: Solex steeds kleiner en de mens steeds langer...
Plaatje uit een boekie uit 1953 (zie verderop).
Gelukkig brak deze eerste Solex het ijs een beetje bij mijn ouders, en mocht ik later bij de fietsenmaker een voor zijn deur gecrashte Solex overnemen voor maar liefst tien guldens. Even rechtbuigen, andere vliegwielkap en rijden maar weer. Deze nummer twee was een stuk pittiger en had ook nog een automatische koppeling. Bovendien waren er voor dit type nog wel wat onderdelen te koop, voor zover je die niet letterlijk uit de sloot viste.
Solex koffertje 1960 inclusief de originele whitewall bandjes (6x6 negatief uit 1974!)
Er werden namelijk nogal wat Solexen -nadat leeftijdgenoten erop uit waren gekeken en met een Mobylette verder gingen- weggesmeten in de vrije natuur. Heel fijn: meenemen, demonteren en opstapelen. Het bekende 'Solex doe het zelf boek' kreeg ik kado van mijn pa, zodat ook de achterliggende theorie opgenomen kon worden. Trouwens, hij had van vroeger nog een klein pakketje knipsels en het originele instructieboekje van zijn eigen Solex bewaard, evenals een prachtig boekje 'De Bromfiets' met alle specificaties van de in 1953 te koop zijnde rijwielen met hulpmotor. Kijk, zo kweek je historisch besef bij je kinderen!
boekies!
Een bevriende leraar aan de HTS had in de kelder nog een verweesde Solex (nummer drie) van een ex-student zien staan. Interesse? Ja nou! Blijkt het nog een behoorlijk oude (24" koffertje 1959) te zijn ook. Maar hij liep als nieuw, wat een trekkracht. Ach, die fietsjes nemen niet veel plaats in en het schuurtje was nog lang niet vol. Toen dit later wel het geval was heb ik het frame gedemonteerd en de motor op de plank gelegd. Kwam later nog goed van pas bij het opknappen van nummer een.
Solex 1959, 24 inch whitewall banden! Het motorspatbordje was zoek.
Natuurlijk wilde ik ook wel de Supersolex bezitten: de 3800. Dit lukte uiteindelijk toevallig via de laatste Solexdealer ter plaatse (die me door de jaren heen had bijgestaan in het geploeter, en naar later bleek ook een kleine verzameling op zolder had staan). Ik kwam voor een los motortje maar kreeg het hele wrak mee voor 25 piek, inclusief een op het nippertje om mijn oren gegooide ouwe benzinetank uit de afvalbak. Na enig herstelwerk, het zwart lakken van de grijze tank en wat autowas op het frame werd het nog een mooi dingetje, haast niet te onderscheiden van een recente 3800. En nog meer trekkracht!
Solex 3800 ca 1969, met snelheidsmeter!
Alleen dat ellendige gesloten benzinepompje: na twee keer vervangen wegens niet te reinigen verstopping heb ik er een ouder type met het vertrouwde dekseltje/zeefje opgebeund (nippels aangepast). Toen de financien het toelieten heb ik nog op tijd een nieuwe zwartplastic tank plus dop besteld bij Stokvis, hoe fraai! Uit Frankrijk kwam jaren later een heuse luxe 3800 valbeugel en toen was ie pas echt af, nummer vier. Ik ben er zelfs nog eens op vakantie mee naar Frankrijk geweest. Je komt wel verder dan met de fiets, maar het reisgemiddelde wordt aardig gedrukt door de noodzakelijke reparaties onderweg. En bij thuiskomst waren de banden echt door en door op (laatste reisdagen een paar keer per dag moeten plakken, lappen fietsband eronder etc).
In 1976 zag ik bij de dealer naast een hagelnieuwe 3800 (f 540,- onverkoopbaar sinds de helmplicht) de 6000 staan. Een Solex met cardan en schijfrem, onderliggende motor, moderne kleuren: revolutie! Ook was ik toevallig aanwezig bij de aflevering van twee stuks aan een ouder echtpaar (3800's ingeruild). f 720,- dus onbereikbaar voor een scholiertje maar geduld is een schone zaak. In 1982 was het zover. Na een rondje bellen kreeg ik van dezelfde dealer de tip dat een bejaarde heer er wel vanaf wou. Ik naar z'n huis toe en gezellig wat zitten kletsen. Hij kende me, had me al vaker op straat zien klooien met Solexen en eigenbouwsels met solexaandrijving.
zoals een Klapsolex!
Tot zijn verbazing wou bij een belendende middelbare school niemand zijn bromfiets hebben. Ha, dat is mijn kans! Uitgelegd: Solex=bejaardentransport=onverkoopbaar, gelukkig zijn er nog liefhebbers van aparte techniek etc etc. Hebbes: een erg gave 6000 met een beetje valschade (daarna had ie er nooit meer mee gereden), motor doet het niet, paar spaken weg uit achterwiel, voor een zeer zacht prijsje. Origineel boekkie erbij (armoedig pakje stencils met een nietje, het ging merkbaar slechter bij Stokvis op het laatst).
Solex 6000, 1976.
De man zei nog dat hij en zijn inmiddels overleden vrouw vroeger ook 3800's hadden gereden. Gezien de dealertip is het waarschijnlijk dat het om dat echtpaar van de aflevering in 1976 gaat! Full circle heet dat in het Engels. Twee dagen daarna liep het ding (nummer vijf) alweer, ook dankzij de welwillende technische tips van eerdergenoemde inmiddels ex-dealer. Ongelofelijk wat een trekkracht en snelheid! Een Maxi rijdt ie zonder meer zoek, vooral de acceleratie is ongehoord voor een automaat zonder variator. De wereld weet niet wat ze hebben gemist, net als met de latere DAF's.
Tja hoe gaat dat? Als je de historie bestudeert blijken er nog veel meer leuke versies te zijn. Op vakantie in Frankrijk zag je 'verkleinde' 3800's in frisse kleuren (opvallend snel) rijden. Later blijkt het om type '5000' te gaan, een in alle richtingen gecompacteerde 3800 met 20 inch wieltjes en wat modernistische accessoires als een lamp op het stuur en RVS bagagedragerstripjes. Daar was in NL niet aan te komen, ik heb er hooguit twee keer eentje zien rijden in het wild. Uiteraard werd de in 1978 als snorfiets ge-herintroduceerde Solex direct herkend als een 5000, met nog verder verkleinde 'Westerterp'-wieltjes (16 inch) vanwege de malle NL-wet. Mooi, die worden ook wel een keer tweedehands en zijn dan simpel terug te bouwen naar 20 inch. Uiteindelijk moest ik tot 1992 wachten totdat er via een 'laatste hoop' gevraagd-advertentie in een advertentiekrantje zo'n ding (nummer zes) in mijn bezit kwam. En die blijkt dan in zo'n nieuwstaat te verkeren (glimmende lak zelfs nog op de motorzijplaten) dat verbouwen uit den boze is. Ietsje later in Pernis dan toch een slecht exemplaar bemachtigd waarvan een aantal motordelen herbruikbaar bleken. Aangevuld met een (veel te duur maar ja) via Vehikel gekocht origineel 5000 frame (incompleet, overgekwast etc) kon het 20-jarig Solex-verzamelaars-jubileum passend gevierd worden met een complete reconstructie (nummer zeven). In vergelijking met autorestauraties is dat een makkie, klaar na een luttel weekje werk.
Twee slopertjes vormen samen: Solex 5000, ca 1972.
het framebouwpakket het motorbouwpakket
Uiteraard werd de kleur fel oranje (origineel geleverd, met standaard witte motordelen) gezien de inmiddels toegeslagen Spoteend-manie. De andere opties waren overigens geel, wit en lichtblauw.
Solex 5000 origineel 1972 en versnorfietst 1978.
Hehe, eindelijk dan. Een mooi moment om te stoppen met verzamelen. Gezien de inmiddels ingevoerde wetgeving voor keuring en kentekenregistratie op brommers is het praktisch gebruik toch voorbij binnenkort. Benzine eruit, olie in de cylinders en mooi opstellen met een spotje erop.... Jammer, ik heb het altijd erg leuk gevonden met een Solexje rond te puffen.
Het jaarlijkse 'schuurtje luchten'.
2006: de laatste rit?
Bij Brouwer Assurantien kon ik nog 1x een verzamelpolis krijgen tot 1 nov 06. Gewoon met een wisselplaatje en onbeperkt aantal brommers >20jr oud. Dus dit zomerseizoen kan ik dan na 33 jaar definitief rijdend afscheid nemen van de Solexhobby. Net even de 3800 rijdend gemaakt na 15 jaar opslag (2 uur werk). En zo elk weekeind een ander opgraven tot ik ze allemaal heb gehad. Leuk naar de historisch vervoersdag in Boekelo met het Solexje.
Mja, toch wel erg leuk om er weer eens mee te rijden na zoveel jaar in het stof staan. Vedorie ze laten je geen keus, nu of nooit meer. Per 2007 accepteren de verzekeraars nog maar 7 stuks op 1 verzamelpolis dus moet de vloot terug naar 7. Derhalve 2 merkvreemde objecten verkocht en een Solex (de minst boeiende) bij het franse vakantiehuis van mijn maat gezet. De resterende 7 stuk voor stuk naar het volgende dorp ter schouwing, wat een gesleep. Na de tweede keer heette ik daar 'de Solexman'. 3 weken en 140 euro later heb ik dan 7 stenciltjes in handen. Als het hele traject doorlopen is ben je wel even 7x62 eu verder (kleine 1000 gulden). Dat is meer dan het hele pak brommers in die 33 jaar ooit gekost heeft. En je krijgt er helemaal niks voor terug behalve een eeuwige verzekerings- of schorsingsplicht ('verzamelaarsbelasting'). Fijn hoor weer een relatief goedkope hobby naar de kloten. Fehac bedankt voor de inspanningen - NOT!
Door die ellende gaan andere mensen ook als een haas nu het nog kan hun bewaarde opknappertjes uitverkopen. Op de nipper kom ik zojuist aan een echte Flash, het originele ontwerp uit 1969 van de cardansolex dus (de 6000 is een technisch verbeterde, maar helaas wat design betreft door de nieuwe baas Motobecane nogal verwaterde versie). Blind gekocht onder het motto 'als het een blauwe of grijze is spuit ik hem wel over'. En wat denk je...
..een origineel wit met oranje exemplaar!!! Ech wel!
Geweldig, en hij doet het nog ook. Koplamp en achterlicht natuurlijk weer zoek, ach dat komt wel een keer. Desnoods maak ik het na met de 5000 als voorbeeld. Eerst met superspoed naar de schouwer, kan nog net. Fok, heb ik er weer 8, kom ik toch nog aan het schorsen.
Echter het viel op termijn weer mee, de vrije markt doet zijn werk ook in verzekeringenland. 1 verzekeraar trekt zich niks aan van die illegale kartelafspraken en verzekert gewoon zoveel je wilt op 1 polis mits 1 bestuurder. Heel fijn dat sprak zich snel rond op de fora dus daar zit ik nu ook: bij GUIS. Vespa skoeter er ook nog bij een jaar later en zo wordt het toch nog gezellig. Wat blijft is de misbruik hoge prijs van zo'n nummerplaat (30 eu) dus dat laten we maar even zitten op drie stuks na. Zojuist in okt 08 met de flash naar Boekelo, geweldig. Fietsend terug, da's minder...
2011: grote revisie
Nu het eindelijk kan natuurlijk af en toe een stukkie knorren met het solexje zonder helm, naar de brezan, de gamma, de super. Toch balen dattie op de terugweg steevast uitvalt wegens haperende pompwerking. Eindeloos proberen het te verhelpen met andere pompbodems, membraantjes, vloeibare pakking. Ook nog tegen vapourlock een uitlaatschild en uiteindelijk een ruime koele buitenomleiding van pomp naar carbu aangelegd. Jammer het helpt niet blijvend. Uiteindelijk lekt het zo hard dat het achter de rol op de band terecht kom. AHAA dat is een bekende uit het boekkie: de carterafdichting is dus rip.
De doos met sloopzooi (verzameld sedert 1973) op de kop. Wat hebben we nog? Een oud OTO carter, het originele 3800 carter van deze solex en nog een wit uitgeslagen sloopcarter van een 5000. Allemaal met andere carterafdichting maar ook allemaal stuk. Na lang dubben kies ik voor het 5000 carter dat slechts 1 sleepring en een normale viton oliekeerring bevat. En die is nog gewoon te koop bij Eriks.
neie spul'n
Echter het messing loopbusje achter de rol waar die keerring op moet afdichten is te zeer beschadigd. In een klein versleten rolletje van een snolex zit echter een betere, die er uitgebeukt en overgezet in mijn 42mm rol.
rollekes, eentje met loopbusje (handelaren waarom leveren jullie dat niet?)
Hele handel zorgvuldig teruggeplaatst, ondertussen alle carterrandjes schoongeschuurd met p1000. Keerringen met siliconenpakking vastgekit, draaiende delen rond de krukas in het kopervet en het vliegwiellager met schoon vet ook warm teruggezet. Nou dat moet toch dicht zijn zo en anders houdt het op.
koppeling en vliegwiellager
Hermontage en testdraaien: het carter lijkt dicht maar jammer dan nog steeds lucht uit de pomp @#$%!! Uren pieren met kit, andere ringetjes, andere warteltjes niks helpt. Dat pompje -oud model met zeef en deksel- moet ergens lek zijn. Tja dan maar terug naar origineel 3800 met zon dichte pomp, ik heb er zat.
dichte pomp met buitenboord persleiding
Alle wartels weer aanpassen (andere diameter), opnieuw een buitenom slangetje gelegd, nieuw origineel membraantje. Drukk'n maar weer. YESS heldere benzine zonder lucht eindelijk dan het was toch dat brakke pompje. Later van de week maar de ontsteking fijnafstellen en nog wat klein werk, ik ben nu te moe om nog te staan... Zou ik het dan eindelijk gered hebben en mag ik dan eindelijk eens heen EN TERUG naar Boekelo? Wie zeet wa. Ik ben het in ieder geval nog niet verleerd, blokkie open en dicht in en uurtje zonder boekkie ;-)
Back to Black
Hmm dat smaakt naar meer. Voor de schouwing had ik de '50 peperbus uitelkaar gehaald en de fiets met het ouwe originele cartertje er los aangeknoopt aangeboden (tbv originele motornummer in de registratie). Het ding rijdt immers al tijden met een vervangend carter van een '59 sleutelgatmodel, opgebouwd met de originele 45cc kamzuigerspullen - zie je bijna niks van en hij loopt goed. OK loshaken van het plafond en weer aanelkaarbouwen zoals het hoort. Nieuwe binnenband gemonteerd (de originele oudroze flubber was helemaal opgelost), nog wat door de jaren heen geamputeerde -maar zorgvuldig bijelkaar bewaarde- piefjes hersteld en teruggezet en de nep uitlaat (ooit zelf gelast) er weer op. Hé, het is nou al donker!
my first Solex, tis een blijvertje
originele vredestein 26" Solex rolprofielband
Nog een dagje doorsleutelen: originele spoelenplaat en vliegwiel retour dus ook de vliegwielkap weer met het wartelboutje vast. Langere boegiekabel aangesoldeerd. Opa's eigenbouw motorlichter gehermonteerd op een nieuwe scharnieras, koplampje verzet naar bovenop de pomp. Nieuwe spatlap onder originele klemstrip. Motorkapje op klemrubbers gemonteerd (originele hulpwartel op het pompdeksel is weggeraakt, vandaar ook dit nieuwere pompje - ik heb het kaduke origineel uiteraard nog wel). Ontsteking afgesteld, peut erin.
alles terug pompje met ''kijkglas''
Opnieuw een weigerpompje. Eindeloze luchtlekkage, uiteindelijk met siliconpakking en twee membraantjes opelkaar het kreng dicht gekregen. Tijdelijk kijkslangetje erop om te controleren. Drukk'n!! Tja hij doet het wel maar niet optimaal, wil niet voltoeren lopen. Het carter is dicht en de pomp pist als een brandspuit. Boegie nog wat getuned, nogmaals puntjes gesteld - het helpt niet echt. Even een nachtje over slapen.
Juli 2017: solex no 2 terug thuis.
Na 10 jaar is ie terug uit Frankrijk, tegen betaling meegenomen door een autotransporteur die er toch moest zijn.
back home (motor 1960, frame 1967)
Natuurlijk doet ie het nog maar het kan beter. Thuis heb ik wel alle onderdelen op de plank. Even wat achterstallig onderhoud oplossen. Zoals een ontbrekend motor ophangrubbertje terugplaatsen, een gladgedraaid pompnippeltje vervangen, een doorgeschuurd gereedschapstrommeldopje idem. Ach je ziet steeds wel weer wat. Ding loopt alleen met half choke dus er zit ergens een klein carterlekje. Nou ja dat kan een keer na al die jaren, ik ben er nooit binnen geweest sinds 1974. Tis een vandenHeemolex dus sleepring en veerring achter het kogellager. En naar ik meen nog ergens een rare rubberkeerring. We zien wel.
Sept 2017 - reconstructie van een AMI
Ruim een jaar geleden bracht een medeforumlid van MFBfreaks.com een doos solexschroot-uit-de-sloot mee. Decennia in een varkensschuur liggen rotten dus zo goed als onbruikbaar.
schroot uit de sloot
Althans... met de komborstel op de haakse slijper en veel geduld waren er toch nog wel wat spullen herbruikbaar. De motordelen waren destijds uitelkaargehaald dus die zijn helaas onherstelbaar aangeroest (cilinders, zuigers, krukassen) en alle boutjes zijn weg (gingen doorgaans in een jampot, tja ik draai ze altijd terug in de onderdelen). Een van de cartertjes gaat nog wel na demontage en reiniging. Ideetje, een Solex AMI 1965 nabouwen met de historisch juiste delen en passende frame- en motornummers, kennet! Maar uiteraard met zo weinig mogelijk gebruik van mijn eigen trouwe expatSolex dat is immers een 1960er blokje (op een nagekomen 1967 frame). Wielen, stuur, zadel, trapas, spatborden en voorrem zullen helaas wel tijdelijk geleend moeten worden die kom ik te kort.
na een paar lange dagen ontroesten en gronden, laatste onderdeeltjes bijelkaargezocht
Half litertje RAL5009 laten mengen en de spuit gevuld. Dankbaar werk altijd:
so blau!
Motordelen sprokkelen, tot op het allerlaatste boutje en ringetje uit de voorraad van 44 jaar solexsleutelen gezift:
(vage) motorpuzzl nieuw lager + afdichting erin
gegalvaniseerde zijplaten met frictieschijven, drijfstang op naaldlagers, laatste bruikbare zuiger
pompie tankzuigleiding met slang piepke
nieuw type pomp (origineel NOS) omdat er nog maar 1 redelijke tank is en dat is een moderne. geen intacte zuigleiding meer dus dan maar een slangetje ertussen. Uitlaatspruitstukje opgebouwd uit diverse stukjes en nog een gaatje gedicht.
hehe, nog net gered (links 1965, rechts 1960) en hij deed het ook nog in 1 keer!
Uiteraard zoals al die sleetse krengdingen alleen op half choke dus er zit weer ergens een mini lekje, nou dat zien we later wel.
[verf een weekje laten uitharden voor we verder gaan] - Schroeven maar!
aan taaaafell! nieuwe montagelipjes
nog twee namaken grijs-grijs-wit zoals het hoort
2 dagen schroeven later: één solleksami één!
44 jaar+ 3 dagen na mijn eerste solleks (het houdt nooit op, niet vanzelluf.... )
Maart 2018: snorren op stroom - de Electrolex! eso.htm
Juli 2019: de smurfolex!
Jaren geleden kreeg ik een keer een kaal overgeverfd 5000 fietsje kado (zonder trapas!) van de gozer die me de Flash verkocht. Bleek onder de verfbladders oranje te zijn geweest! Die had ik al, van het esolex project had ik een puik motorke over dus waarom niet even combineren en heropbouwen tot de originele 5000 (met 20x2.25 bandenmaat). Wit is zo saai, geel is er al genoeg, oranje had ik al dus dan maar de blauwe!
schroot plof!
Frame uitelkaar (meccano) schoonschuren, corroless en spuitgrondverf erop en afmaken met 2 laagjes Wijzonol industrielak in versgemengd smurfenblauw. Nog effe een trapasje en co gescoord in Sevenum, een bewaard peug 102 whitewall achterbandje erop, idem op de oranje 5000 en de vrijgekomen rolprofielband voorop deze. De allerlaatste restjes aan solexboutjes en piefjes erop en als finale het mooi zwarte motorke van het westerterpkreng eropgesleuteld. Loopt (nu wel) als een speer.
spritz! klaar
Leuk toch! In het donker zijn alle solexjes zwart maar overdag.... In F werden de laatste (Motobecane)exemplaren ook met zwarte tank en vliegwielkap geleverd dus dat is niet zo erg als het lijkt. Nog zo'n grijze koplamp heb ik helaas niet, daar moet maar even wat anders op. Al die zaken zijn nieuw leverbaar in de handel maar de prijs is niet in verhouding tot dit sloopherbouwproject zonder dagelijkse bruikbaarheid.. Wie heeft er nog wat opknapbaars over voor weinig?
Iedereen heeft wel eens een zwak moment: ander merk brommertjes....
Alles over de (rol)Solex op www.solex.nl
Postorder onderdelenservice da's handig http://www.solexnoord.nl
Terug naar de 2wielerafdeling subbrommers.htm
All original pictures (c) AvW